Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΤΟ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΤΙΝΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ-Η ΑΡΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΥΓΟΜΑΛΑ

H Άρτα μετά από σκλαβιά αιώνων, αμέτρητους αγώνες και ποταμούς αίματος απελευθερώνεται εθνικά στις  24 Ιουνίου 1881 και ενσωματώνεται στον κορμό του Ελληνικού κράτους. Η κοινωνική όμως απελευθέρωση δεν ήταν ταυτόγχρονη  για τους περισσότερους κατοίκους της περιοχής. Όταν σταμάτησαν οι εορτασμοί της απελευθέρωσης, οι αγρότες κατάλαβαν ότι παραμένουν κολλήγοι των Τούρκων ή των Ελλήνων τσιφλικάδων, που αγόρασαν τα τσιφλίκια. Η συμφωνία προέβλεπε τη διατήρηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, γιατί δήθεν η ένωση δεν έγινε μετά από επανάσταση.
Το 1882 στη Βουλή έρχεται σε συζήτηση το θέμα των αγροτών της Άρτας. Αρωγός και συμπαραστάτης των αγροτών και του κινήματός τους είναι και εδώ ο Αντώνιος Ζυγομαλάς, ο οποίος από τη θέση του βουλευτή αγωνίστηκε για να αποκτήσουν οι αγρότες την κοινωνική τους ελευθερία και το αυτονόητο, την γη που πότιζαν με τον ιδρώτα τους, όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Οι αγρότες της Άρτας παρά τους συνεχείς αγώνες τους έγιναν ιδιοκτήτες της γης τους αρκετά αργότερα και ιδίως χάρη στον Αλέξανδρο Παπαναστασίου που θεσμοθέτησε τις αναγκαστικές απολλοτριώσεις υπέρ των αγροτών με τις οποίες οι αγρότες της Άρτας και Θεσσαλίας απέκτησαν ιδιοκτησίες.
Ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει στα παρακάτω κείμενα τις θέσεις και κοινοβουλευτικούς αγώνες του Αντωνίου Ζυγομαλά υπέρ των αγροτών της Άρτας. Πρόκειται για ένα σπάνιο ιστορικό ντοκουμέντο του Γιάννη Τσούτσινου από το βιβλίο ''Αρτινά Ιστορικά Θέματα'' το οποίο δεν κυκλοφορεί. Το κείμενο ανακάλυψε και μας έστειλε το μέλος του Συλλόγου μας κος Δημήτρης Χούσος τον οποίο ευχαριστούμε για την αποστολή του.

Αντώνιος Ζυγομαλάς




Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

ΕΠΙΣΤΟΛΗ κας ΑΥΡΑΣ ΛΙΑΚΟΥΡΗ

Με μεγάλη συγκίνηση λάβαμε πριν λίγο καιρό ευχαριστήρια ιδιόχειρη επιστολή της κας Αύρας Λιάκουρη, συζύγου του αείμνηστου Δημήτρη Λιάκουρη, δωρητή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα η οποία φέρει τιμής ένεκεν το όνομά του. Η κα Αύρα Λιάκουρη κατοικεί πλέον μόνιμα στο γενέθλιο τόπο της την Καβάλα απ΄όπου μας στέλει τις ευχαριστίες και τους χαιρετισμούς της. Όντας ευδόκιμη εκπαιδευτικός και η ίδια επί σειράν ετών, με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη για τα παιδιά, εύχεται πλην άλλων στους νέους του Αυλώνα να αγαπήσουν, μέσα από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, το βιβλίο ενώ συγχαίρει τους εθελοντές εκπαιδευτικούς που το τρέχον έτος συμμετείχαν στη δωρεάν ενισχυτική διδασκαλία που παρείχε ο Σύλλογός μας σε πολλούς μαθητές του Αυλώνα με τόπο διδασκαλίας και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, δωρεά του συζύγου της.
Μορφές σαν την κα Αύρα Λιάκουρη μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε σε καιρούς δύσκολους όπου αξίες σαν τον εθελοντισμό και την ανιδιοτελή προσφορά είχαν τεθεί στο περιθώριο λόγω των υλικών παραμέτρων και του κέρδους που προβάλλονταν ως καθεστωτική νοοτροπία.

Κυρία Αύρα σας ευχαριστούμε



Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ANAKATAΣΚΕΥΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΖΥΓΟΜΑΛΑ

Στον Σύλλογό μας κοινοποιήθηκε προ ημερών έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με το Μουσείο Ζυγομαλά που αφορά αυτοψία των χώρων του Μουσείου, διαπιστώσεις και προτάσεις για την ανακατασκευή και συντήρησή του. Ήδη από το Δεκέμβριο 2011 όταν σύμφωνα με τη διαθήκη Λουκίας Ζυγομαλά, ανέλαβε ως Διευθύντρια του Μουσείου η Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Αυλώνα κα Έφη Κρέμου, έγιναν σύντονες προσπάθειες και ενέργειες από τη Διευθύντρια με την αμέριστη συμπαράσταση του Συλλόγου μας προκειμένου το Μουσείο να διασωθεί από την αδιαφορία της γραφειοκρατίας. Επιπλέον όταν τον χειμώνα 2012-13 οι διαρκείς βροχοπτώσεις έπληξαν σοβαρά τους χώρους του Μουσείου, εστάλησαν κατά μήνα Απρίλιο 2013, στο Υπουργείο Πολιτισμού, έγγραφα από τη Διευθύντρια του Μουσείου και από τον Σύλλογό μας, κατόπιν σχετικής αποφάσεως του διοικητικού συμβουλίου μας, δυνάμει των οποίων προκλήθηκε αυτοψία της οποίας τα αποτελέσματα κοινοποιήθηκαν ως εκ τούτου και στο Σύλλογό μας. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι διαπιστώσεις μας για τους χώρους του Μουσείου ταυτίζονται απολύτως με αυτές του κλιμακίου του Υπουργείου Πολιτισμού που διεξήγαγε την αυτοψία (π.χ. την ύπαρξη καυστήρα θέρμανσης εντός της αποθήκης του Μουσείου όπου μέχρι το Νοέμβριο 2011 είχαν αποτεθεί πολύτιμα αντικείμενα του Μουσείου τα οποία ανεσύρθησαν από τον ακατάλληλο αυτό χώρο με την επιστασία της νέας Διευθύντριάς του, την ανεπίτρεπτη ''ανοιχτή'' έκθεση των αντικειμένων που είχε επιλεγεί κατά την ''ανακαίνιση'' του 1990 κλπ) ενώ οι προτάσεις του αρχίζουν με την αναγκαιότητα στεγανοποίησης των χώρων του Μουσείου.


 Όσον αφορά την κάλυψη της δαπάνης στεγανοποίησης και αλλαγής της στέγης του Μουσείου, το απαραίτητο κονδύλι έχει ανευρεθεί από τον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Αυλώνα όπως ενημερωθήκαμε τόσο από τη Διευθύντρια του Μουσείου όσο και από τον Πρόεδρο του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Αυλώνα κο Νώντα Δημητρίου, ο οποίος έχει επανειλλημένως υποσχεθεί την ανάληψη της σχετικής δαπάνης και ενώπιον του κλιμακίου του Υπουργείου κατά την αυτοψία που έγινε στους χώρους του Μουσείου τον περασμένο Απρίλιο. Το έγγραφο που μας κοινοποιήθηκε και δημοσιεύουμε παρακάτω αυτούσιο, ομιλεί επιπλέον και για την ικανοποιητική καθαριότητα των εσωτερικών χώρων του Μουσείου και ικανοποιητική προστασία των υφασμάτων από μικροοργανισμούς όπως διαπιστώθηκε κατά την αυτοψία. Το παραπάνω γεγονός οφείλεται στην επιστασία της Διευθύντριας του Μουσείου η οποία προϊσταται της Ομάδας Σωτηρίας του Μουσείου Ζυγομαλά που έχει συσταθεί από μέλη του Συλλόγου μας τα οποία προσφέρουν αμέριστα την εθελοντική τους εργασία του για το μοναδικό αυτό μνημείο του Αυλώνα και της οποίας οι ενέργειες προς διάσωση των εκθεμάτων επικροτήθηκαν από το αρμόδιο κλιμάκιο του Υπουργείου. Οι προτάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού για την ανακατασκευή του Μουσείου αρχίζουν από τη στεγανοποίησή του η οποία κρίνεται ως άμεση προϋπόθεση για την πρόοδο και των άλλων απαιτούμενων εργασιών. Ήδη όπως μας πληροφόρησε η Διευθύντρια του Μουσείου η αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου, ευθύς μετά την αυτοψία, της εχορήγησε την έγγραφη άδεια για την στεγανοποίηση του Μουσείου και την αντικατάσταση της στέγης, εργασίες οι οποίες θα γίνουν το τρέχον καλοκαίρι. Όπως φαίνεται ο περασμένος ''χειμώνας'' θα είναι το τελευταίο πλήγμα σε αυτό το μοναδικό αλλά πολύπαθο Ίδρυμα.












Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΤΟ ΒΟΥΝΤΗΜΑ



Πολλές φίλες και φίλοι, που δεν κατόρθωσαν να έρθουν στις 17 Μαϊου 2013 ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων στο εκκλησάκι του στο βουνό, αφού η μέρα ήταν εργάσιμη, ζήτησαν να το επισκεφθούν για να το γνωρίσουν καθώς και την μαγευτική περιοχή γύρω από αυτό.

Γι αυτό το Σαββάτο 1 Ιουνίου 2013, ο Σύλλογός μας διοργανώνει ορειβατική εκδρομή με προορισμό το εκκλησάκι  του Αγίου στη περιοχή Βούντημα.

Σημείο εκκίνησης είναι το ποιμνιοστάσιο του Βασίλη Σύρμα που απέναντί του μία μικρή ξύλινη πινακίδα δείχνει το μονοπάτι προς το εκκλησάκι (βρίσκεται επάνω στο δρόμο προς Αγία Τριάδα και απέχει 800μ περίπου μετά τη διασταύρωση προς τη Μονή Στουδίου).

 Ώρα συνάντησης  8.00 π.μ.

 Η διαδρομή θα γίνει από το μονοπάτι μέσα από το ρέμα Αγίου Νικολάου, έχει μήκος περίπου 1,5 χιλιόμετρο και είναι μέτριας δυσκολίας. Ο περίπατος θα διαρκέσει 2 περίπου ώρες (τριάντα λεπτά ανάβαση, μία ώρα. στάση, τριάντα λεπτά κατάβαση).
   
Σε όσους/ες συμμετέχουν, συνιστάται να εφοδιαστούν με:

1) αθλητικά αερόσολα παπούτσια ή μποτάκια ορειβασίας
2) καπέλο
3) νερό
4) ραβδί ορειβασίας ή απλό ραβδί 

Φίλες και φίλοι σας περιμένουμε να επισκεφθούμε ένα μοναδικό τοπίο και εκκλησάκι!

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ-31/5/2013


Η υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης κα Αμαλία Νάνου, ανακοινώνει πως η επόμενη Λέσχη Ανάγνωσης θα γίνει την Παρασκευή 31/5/2013 στο Δημοτικό Κατάστημα Αυλώνα στις 6.30 το απόγευμα.

Η Λέσχη Ανάγνωσης θα διαβάσει 3 έργα του Ευγένιου Ιονέσκο και ειδικά τά έργα ''Φαλακρή τραγουδίστρια-Το μάθημα-Οι καρέκλες'' που κυκλοφορούν σε ένα τόμο από τις εκδόσεις Κέδρος 2007 σε μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ.
Πρόκειται για τα τρία πιο κωμικά έργα του μέγιστου εκπροσώπου του Θεάτρου του Παραλόγου.
Με τα έργα αυτά ο Ιονέσκο γίνεται ο κυριότερος συντελεστής για τη μετάβαση από το μπουλβάρ και τη ρεαλιστική θεατρική ψευδαίσθηση στο σύγχρονο μεταπολεμικό θέατρο.
Χαρακτηριστικό των έργων αυτών είναι η παρωδία της καθιερωμένης σκηνικής λογικής, ο διαμελισμός των επί μέρους στοιχείων -γλώσσα, ψυχολογία, αίσθημα, περιβάλλον, ιδεολογία- και η ανασύνθεσή τους με απροσδόκητο τρόπο.
Κατά τον ίδιο τον Ιονέσκο, "Η κωμωδία είναι η έμφυτη αίσθηση της ασυναρτησίας, που δημιουργεί μεγαλύτερη απόγνωση από την τραγωδία, επειδή οδηγεί στο αδιέξοδο".


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Ευγένιος Ιονέσκο γεννήθηκε στη Σλάτινα της Ρουμανίας το 1909 από Ρουμάνο πατέρα και Ελληνογαλλίδα μητέρα και πέθανε το 1994. Από το 1942, θα εγκατασταθεί μόνιμα στη Γαλλία όπου θα γνωρίσει την παγκόσμια αναγνώριση. Τα πρώτα του έργα "Η Φαλακρή Τραγουδίστρια" (1950),"Το Μάθημα" (1951), "Οι Καρέκλες" (1953), "Ο Αμεδαίος ή πώς να το ξεφορτωθείτε" (1954), "Ο Ιάκωβος ή η Υποταγή" (1955) σηματοδοτούν την εμφάνιση του Θεάτρου του Παραλόγου. Απαλλαγμένα από όλα τα τεχνάσματα της ψυχολογίας και της θεατρικότητας, χαρακτηρίζονται προκλητικά, κριτικά, επαναστατικά. Οι θεατρικοί κώδικες καταστρατηγούνται, η αριστοτελική λογική ανατρέπεται, η επικοινωνιακή δύναμη της γλώσσας αμφισβητείται με αποτέλεσμα να επικρατεί ασάφεια και πολλαπλότητα ερμηνειών. Στα έργα αυτά αφθονούν τα λεκτικά παιχνίδια, ο ξέφρενος ρυθμός, ο πολλαπλασιασμός των αντικειμένων, το γκροτέσκο, τα οποία υποκρύπτουν τις αδυναμίες του ανθρώπου, τα βαθύτερα ένστικτά του, τις αγωνίες του. Μετά το 1958, τα έργα του Ιονέσκο κερδίζουν σε σαφήνεια και βάθος καθώς περιορίζεται η φαντασία και το ονειρικό στοιχείο. Αυτό που απασχολεί περισσότερο το συγγραφέα είναι η τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι παραλογισμοί και το γκροτέσκο παραχωρούν τη θέση τους σε έργα όπως "Ο Βασιλιάς πεθαίνει" (1962), "Η Δίψα και η Πείνα" (1965), "Τα Παιχνίδια Σφαγής" (1970), όπου επικρατούν μεταφυσικοί προβληματισμοί και απαισιοδοξία. Παράλληλα, η πολιτική, με την ευρεία έννοια του όρου, παρέχει στον Ιονέσκο τη δυνατότητα να γράψει έργα όπως "Ο Ρινόκερος" (1960), "Ο Μακμπέττ" (1972) , "Ο Μαξιμιλιέν Κόλμπ" (1980) με θέματα την αντίσταση στο φανατισμό, το καταστρεπτικό πάθος της εξουσίας αλλά και την αναγκαιότητα ελευθερίας σκέψης και δράσης ως υπέρτατα αγαθά.

Αναφορικά με το Θέατρο του Παραλόγου ή "Le Théâtre de l'Absurde" όπως είναι η φράση που χρησιμοποιείται σε αναφορά σε συγκεκριμένα έργα γραμμένα από έναν αριθμό βασικά Ευρωπαίων θεατρικών συγγραφέων στις δεκαετίες του 1940, 1950 και 1960, καθώς και στο στυλ θεάτρου που εξελίχθηκε από το έργο τους, ο όρος επινοήθηκε από τον κριτικό Μάρτιν Έσλιν, ο οποίος χρησιμοποίησε τη φράση ως τίτλο σε ένα βιβλίο του του 1962 πάνω στο θέμα αυτό. Ο Έσλιν θεώρησε πως το έργο των συγγραφέων αυτών δίνει καλλιτεχνική άρθρωση στην φιλοσοφία του Αλμπέρ Καμύ πως η ζωή είναι εμφύτως χωρίς νόημα, όπως επεξηγείται στο έργο του Ο Μύθος του Σισύφου. Το Θέατρο του Παραλόγου θεωρείται πως κατάγεται από τον Νανοϊσμό, α-νόητη ποίηση και αβαντ-γκαρντ τέχνη των δεκαετιών του 1920 και 1930. Ωστόσο, το είδος αυτό του θεάτρου κατάφερε να γίνει δημοφιλές αφού ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τόνισε την αβεβαιότητα και επισφαλή θέση της ανθρώπινης ζωής. Η έκφραση Θέατρο του Παραλόγου έχει γίνει στόχος κριτικής από μερικούς συγγραφείς, και έτσι συναντάμε και τους όρους 'Αντι-Θέατρο' και 'Νέο Θέατρο'.
Σύμφωνα με τον Μάρτιν Έσλιν, οι τέσσερεις καθοριστικοί θεατρικοί συγγραφείς του κινήματος είναι οι Ευγένιος Ιονέσκο, Σάμιουελ Μπέκετ, Ζαν Ζενέ και Άρθουρ Αντάμοβ αν και καθένας από αυτούς τους συγγραφείς έχει εξ ολοκλήρου μοναδικά θέματα και τεχνικές που πηγαίνουν πέρα από τον όρο 'παράλογο'. Άλλοι συγγραφέις που συχνά σχετίζονται με την ομάδα αυτή είναι μεταξύ άλλων οι Τομ Στόπαρντ, Φρίντριχ Ντυρενμάτ, Φερνάντο Αραμπάλ, Χάρολντ Πίντερ, Έντουαρντ Άλμπι και Ζαν Ταρντιέ. Στους θεατρικούς συγγραφείς που λειτούργησαν ως έμπνευση στο κίνημα περιλαμβάνονται οι Αλφρέντ Τζαρύ, Λουίτζι Πιραντέλο, Στανισλάβ Βιτκίεβιτς, Γκιγιώμ Απολλιναίρ, οι σουρεαλιστές και πολλοί άλλοι. Το κίνημα του 'Παράλογου' ή 'Νέου Θεάτρου' ήταν στις αρχές του ένα διακριτό με βάση το Παρίσι (τη rive gauche, αριστερή όχθη του Σηκουάνα) αβαντ-γκαρντ φαινόμενο συνδεδεμένο με εξαιρετικά μικρά θέατρα στο Quartier Latin, και κέρδισε με τον καιρό την διεθνή εξέχουσα θέση του.
Στην πράξη, το Θέατρο του Παραλόγου ξεφεύγει από τους ρεαλιστικούς χαρακτήρες, καταστάσεις και ό,τι είναι συνδεδεμένο με θεατρικές συμβάσεις. Ο χρόνος, ο τόπος και η ταυτότητα είναι ασαφή και ρευστά, και ακόμη και η βασική αιτιότητα συχνά καταρρέει. Ασήμαντες πλοκές, επαναληπτικός ή χωρίς νόημα διάλογος και δραματικές ασυνέπειες χρησιμοποιούνται συχνά για να δημιουργήσουν ονειρικές, ή ακόμη και εφιαλτικές διαθέσεις.


Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΓΙΟΡΤΗ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ & ΓΙΟΡΤΗ ΜΗΤΕΡΑΣ-19/5/2013

Στις 19 Μαϊου 2013 ο Σύλλογός μας διοργάνωσε στη πλατεία Ζυγομαλά την καθιερωμένη πλέον ανοιξιάτικη Γιορτή Λουλουδιών που φέτος συνδυάστηκε με τη Γιορτή της Μητέρας. Μικροί και μεγάλοι κάτοικοι του Αυλώνα έδειξαν στο κόσμο που γέμισε τη πλατεία τις ποικίλλες δεξιότητες που καλλιεργούν μέσα από μουσικά χορευτικά και αθλητικά τμήματα.
Την εκδήλωση προλόγισε η μαθήτρια Δήμητρα Σαμπάνη που ήταν υπεύθυνη και για την παρουσίαση του προγράμματος ενώ για τη Μητέρα και το θέση της στη σύγχρονη κοινωνία μίλησε η εκπαιδευτικός κα Ζαχαρούλα Παπακωνσταντίνου. Στην εκδήλωση παρέστησαν επίσης ο Δήμαρχος Ωρωπού Γιάννης Οικονομάκος, ο Αντιδήμαρχος Αυλώνα Ανδρέας Λέκκας, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Βασίλης Λέκκας, Ελένη Βαρνάβα, Γιώργος Παπαγιάννης, οι τοπικοί Σύμβουλοι Σωτήρης Κατσίλας, Θάνος Τζόμαλος, Έφη Κρέμου κ.α. 

Συμμετείχαν:

1) το μπαλέτο Τhe Greeks σε χορογραφία της κας Ελένης Βαρδακαστάνη με το χορευτικό δρώμενο ''ΜΑΝΑ, είναι και η φύση μας, παιδί μου!!! ''

2) o Αθλητικός Σύλλογος  TAE KWO DOΑυλώνα 
Εκπαίδευση από τον κο Ευάγγελο Τζαλοκώστα ( 4 νταν I.T.F.)


3) Flash mob από την χορευτική  ομάδα Γυμνασίου- Λυκείου
Χορογραφία από την κα Ξένια Ψαρρού

4) Η Χορωδία του Συλλόγου μας με τραγούδια από ποιήματα Ελλήνων ποιητών 
Καλλιτεχνική διεύθυνση από την κα Στέλλα Νικολάου

5) Το ανθοπωλείο la casa dei fiori της κας Ευαγγελίας Γεωργίου

6) Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Αυλώνα με δράσεις για τους μικρούς και μεγάλους φίλους της.

Χορηγοί της εκδήλωσης ήσαν οι:

Καπελάς Νικ.
Μαυροσκότης
Μπινιάρης Κ.
Μίγκας Ηλ.
Τάλλας Σωτήριος
Σίμος Σκανδάλης
Kαλαϊτζόγλου Ιορδ.
Κατσός
Στεργίου
Αφθονιάδη Μαίρη
Νταβαρία Γιούλη
Ογλάνη Κική