Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Η ''ΤΡΑΝΗ'' ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΗΤΤΑΚΗ



Σπάνια ανέκδοτη φωτογραφία της Γεωργίας Μηττάκη στον Αυλώνα,
 σε νεαρή ηλικία, προσφορά του κου Φίλιππου Γ.Σιδέρη



 


Το σπίτι που γεννήθηκε, μεγάλωσε και άφησε την τελευταία της πνοή η Γεωργία Μηττάκη στον Αυλώνα, σώζεται ακόμη και σήμερα.

 Η Γεωργία Μηττάκη γεννήθηκε το 1911 στον Αυλώνα Αττικής, στη περιοχή Λιεμούσι. Ήταν κόρη του Ευάγγελου Κουρουμπέτση και της Όλγας Φίστη. Τους πρώτους σκοπούς, τους τραγούδησε μικρό κορίτσι στις πλαγιές της Βένιζας και του Άι-Γιώργη, όπου εργαζόταν σαν όλα τα παιδιά της εποχής, για να βοηθήσει την οικογένειά της. Mεγάλη επιρροή  άσκησε επάνω της ο Γεώργιος Σαμπάνης (Λεμπέσης) ένας καλλιεργημένος άνθρωπος της εποχής, απόφοιτος του Σχολαρχείου και καλλίφωνος ψάλτης στο Ναό του Αγίου Δημητρίου που της δίδαξε και βασικά πράγματα πάνω στο δημοτικό τραγούδι και την βυζαντινή μουσική, τον οποίο η Μηττάκη, θυμόταν και τιμούσε πάντοτε όταν επέστρεφε στον Αυλώνα.
 Το 1929 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα στη συνοικία Ψυρρή, το 1934 παντρεύεται τον Γεώργιο Μηττάκη, από την Κρήτη, παίρνει το επίθετό του και αρχίζει την λαμπρή καριέρα της σαν τραγουδίστρια που κράτησε για 30 ολόκληρα χρόνια. Σαν χαρακτήρας ήταν ανοιχτόκαρδη, εύθυμος άνθρωπος που της άρεσε η διασκέδαση, η καλή παρέα, ισχυρά δεμένη με την οικογένεια και τους συγγενείς της, δυναμική και πεισματάρα, παίρνοντας τη ζωή της στα χέρια της, προσόν σπάνιο για γυναίκα της εποχής της. 
 Tραγούδησε και μεσουράνησε για παρά πολλά χρόνια σε κέντρα παραδοσιακής μουσικής στην Αθήνα και κυρίως στο ιστορικό πλέον κέντρο παραδοσιακής μουσικής ''Ο ΕΛΑΤΟΣ'' που βρίσκεται στην Αθήνα, πλατεία Λαυρίου, κάτω απο την Ομόνοια, πλαισιωμένη από πλειάδα διάσημων τραγουδιστών και οργανοπαικτών όπως ο Νίκος Καρακώστας, ο Κώστας Γιαούζος, ο Ανεστόπουλος, ο Γιάννης Κούπας κ.ά. 
 O ιδιοκτήτης του ΕΛΑΤΟΥ, κος Κώστας Κούρτης, το 1994, σε συνέντευξή του στο περιοδικό ''πάλκο'' και σε ερώτηση του δημοσιογράφου του περιοδικού, ''ποιούς καλλιτέχνες από αυτούς που τραγούδησαν στο παραπάνω μαγαζί συμπαθούσατε περισσότερο'' ανέφερε:''Iδιαίτερα συμπαθούσα την Γεωργία Μηττάκη, που την θεωρώ τη μεγαλύτερη τραγουδίστρια του είδους. Ήταν μεγάλη καλλιτέχνης και υπέροχος άνθρωπος''. Η Γεωργία τραγούδησε κυρίως δημοτικά τραγούδια αλλά έκανε ένα ''πέρασμα'' κι από Σμυρναίϊκα και Ρεμπέτικα τραγούδια των συνθετών Σπύρου Περιστέρη, Στέλιου Παντελίδη, Κώστα Σκαρβέλη, Παναγιώτη Τούντα και άλλων συνθετών της δεκαετίας του 1930.  Χαρακτηριστικό είναι ότι τραγούδησε το πρώτο τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη «Σ’ ένα τεκέ μπουκάρανε». Στο τραγούδι αυτό ο Τσιτσάνης αφιερώνει στην Γεωργία Μηττάκη ένα στίχο, που η ίδια τραγουδάει: ''...και η Γεωργία η τρανή με κέφι και μεράκι, σαμπαχαδάκι έλεγε με φίνο μπουζουκάκι...'' ενώ παρακάτω στο ίδιο τραγούδι, ο Τσιτσάνης της φωνάζει: ''γειά σου Γεωργία μερακλού!!''. Το τραγούδι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των τεράστιων δυνατοτήτων της φωνής της Μηττάκη, το μπρος-πίσω της φωνής της, σα να την στέλνει πίσω, μέσα στο λαρύγγι και αμέσως να την ξαναφέρνει μπροστά. Το είδος τραγουδιού στο οποίο διακρίθηκε ήταν το δημοτικό της Στερεάς Ελλάδας, το οποίο και λάτρευε αφού ήταν συνδεδεμένο με τον Αυλώνα, τον τόπο καταγωγής της. Μεγάλη της επιτυχία ήταν το καλαματιανό "Μου παρήγγγειλε το αηδόνι'', το ηρωϊκό ''γριά Τζαβέλαινα'' κ.α. που έχουν κάνει το γύρο της Ελλάδας.
 Στην αρχή της δεκαετίας του 50 πραγματοποιεί ταξίδι στην Αίγυπτο και στα τέλη της δεκαετίας του 1950 με αρχές του 1960 πραγματοποιεί δύο ταξίδια στην Αμερική, όπου και αποθεώνεται από τους Έλληνες ομογενείς.  Την ίδια επίσης περίοδο πραγματοποιεί μερικές ενδιαφέρουσες ηχογραφήσεις επίσης στην Αμερική. Στον Αυλώνα είχε τραγουδήσει στο πανηγύρι της Αγίας Τριάδας στο κέντρο ''Ο Κουλουφάκος'' που ανήκε στον Γιώργο Πατσουλέ. Οι παλιότεροι Αυλωνίτες, σύγχρονοί της, την αποθέωναν με την φράση "γειά σου Γούλια!!!''. Το 1965 κάνει τις τελευταίες της ηχογραφήσεις πριν αποσυρθεί για λόγους υγείας. 
 Η Γεωργία Μηττάκη άφησε την τελευταία της πνοή στο πατρικό της που σώζεται ακόμη, στον Αυλώνα στις 28 Φεβρουαρίου 1977, η εξόδιος ακολουθία εψάλλη στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αντωνίου, στις 1-3-1977, και η ταφή της έγινε την ίδια ημέρα, στο Γ΄ Νεκροταφείο Αθηνών μετά από επιθυμία της κόρης της, η οποία κατοικεί μόνιμα στην Αθήνα. Η Γεωργία Μηττάκη υπήρξε η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ιέρεια του δημοτικού τραγουδιού της Ελλάδας, το οποίο διακόνησε με συνέπεια και αφοσίωση, έχοντας σπάνια προσόντα υψίφωνου και απεριόριστες φωνητικές δυνατότητες, οι οποίες δυστυχώς μέχρι σήμερα παραμένουν αναντικατάστατες. Στο βιβλίο του Γιάννη Χαρ. Μητρόπουλου ΄΄Οι Μεγάλοι του Δημοτικού Τραγουδιού΄΄(1996), αναφέρονται κατά λέξη τα παρακάτω: ''Η  Γεωργία Μηττάκη ήταν γεννημένη αποκλειστικά για το ελληνικό δημοτικό τραγούδι. Δεν της έμοιαζε καμία, ούτε ξανά βγήκε τέτοια ακέραιη βυζαντινή φωνή".






                           (σ΄ ένα τεκέ μπουκάρανε)


                             (Παιδιά γιατί είστε ανάλλαγα)


(Στο 7:40' στο βίντεο από την ταινία Αστέρω το 1959, τραγουδάει η Γεωργία Μηττάκη το τραγούδι ''απόψε μαυρομάτα μου'')